SARI KEDİ SARI ÇİÇEK

fatma beyza tütüncüoğlu

“Yani şimdi sen de sarısın ben de, öyle mi? dedi sarı çiçek.
“Evet,” dedi sarı kedi. İkimizin de rengi sarı.
“Ama senin tüylerin var, benim tüylerim yok.”
“Tüylerim beni kışın üşümekten koruyor bir kere. Hem ben onları temizliyorum sık sık.”
“Benim yapraklarım var.”
“Benim de tırnaklarım”
“Sarı renkte başka ne var?”
“Güneş var tabi ki,” dedi sarı kedi. Güneş sarı.
“Hımmm, ayçiçekleri de sarı,” dedi sarı çiçek.
“Sen hiç ayva gördün mü?”
“Tabi ki gördüm. O da sarı.”
“Başka, başka?”
“Sarı renkte elma var,” dedi sarı çiçek. Kırmızı renkte elma da var.
“Sarı yılanlar da var. Bir dergide görmüştüm,” dedi kedi.
“Demek ki, sadece ben ve sen yokuz sarı renk olan. Daha bir çok şey var.”

Onlar sohbet ederken, güneş battı. Akşam oldu.

“Benim çok uykum var, dedi kedi. Gidip uyumam lazım.
“Doğrusu benim de, dedi çiçek. Yarın görüşmek üzere dostum.
“Yarın görüşmek üzere, dedi kedi.
Koşa koşa evine gidip, dua etti. Sonra da güzel bir uykuya daldı.